Όταν οι Άνθρωποι μετράνε μόνο ως Αριθμοί.
ΕΝΑ Αγγελούδι,
ΔΥΟ Τοξικομανείς
ΔΥΟ Γονείς?
Μπροστά στα μάτια
μου, μπροστά στα μάτια μας, Σαββάτο 6 Οκτώβρη 2012, ώρα 17:15.
Ένας «μπαμπάς» χτυπά συνεχώς με μανία ένα
Αγγελούδι ΤΕΣΣΑΡΩΝ χρονών. Μία
«μητέρα» δίπλα ουρλιάζει στο ίδιο
Αγγελούδι γιατί…κλαίει.
ΤΡΙΑ λεπτά αργότερα, το μωρό γελάει δίπλα στα παιχνίδια της πλατείας. Αμέσως ξέχασε
την βία των «γονιών» του. Θέλει να ξεχάσει, αλλά…
Το ίδιο έργο θα
παίζεται μέχρι να μην μπορεί να ξεχάσει. Δύο
«γονείς» τοξικομανείς…
Ο «μπαμπάς» βάζει
μπροστά ένα μαύρο πεζο ραλι και κορνάρει συνεχώς για να φύγουν.
Το γέλιο στο
αγγελούδι κράτησε μόλις δύο λεπτά.
Αυτή είναι η
κοινωνία των αριθμών που μεγαλώνει παιδιά.
Πρόνοια? Αστείο
Άνθρωποι αριθμοί.
Δημοσιονομική
προσαρμογή και ξερό ψωμί. ΦΤΩΧΙΑ, ΜΙΖΕΡΙΑ, ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ για τον συνάνθρωπο. Όλα μεταφράζονται
σε €. Μια στατιστική….
ΕΝΑ Αγγελούδι,
ΔΥΟ Τοξικομανείς
ΔΥΟ Γονείς?
