ποίημα του πατρός Χριστόδουλου Αγγελόγλου:
«Χρυσάφι είν’ ο τόπος μας,
χρυσάφι το νερό μας,
χρυσάφι είναι το βουνό
και τ’ όμορφο χωριό μας.
Χρυσάφι είν’ ο ήλιος μας,
χρυσές οι αμμουδιές μας,
χρυσάφι η αγάπη μας,
χρυσές και οι καρδιές μας.
Το χωριό μου το πονάω,
τ’ αγαπώ, δεν το πουλάω!
Ας το μάθουνε καμπόσοι,
πως θα γίνουμε "τρακόσιοι" ! »
Αφιερωμένο στους εργαζόμενους των μεταλλείων (ιδιωτικών συμφερόντων), στους κατοίκους της Χαλκιδικής, στις Σκουριές και σε όλους τους Έλληνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Κάθε σχόλιο αναδεικνύει και την παιδεία του σχολιαστή.