Κυριακή 17 Ιουλίου 2011
ΕΓΓΡΑΦΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ!
Έχουμε ακούσει από πολλούς να λένε ότι με τον Ανδρέα φάγαμε ψωμί, ότι έδωσε και έφαγε ο λαός...Πάμε να δούμε την πραγματική αλήθεια. ΕΓΓΡΑΦΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ!
Κατι που πρέπει να το διαβάσουν όλοι οι Ελληνες. Όποιος επιθυμεί ας το ψάξει να δει αν αληθεύει. Σύμφωνα με τις δικές μας πηγές, ότι θα διαβάσετε αληθεύει
Έχουμε ακούσει από πολλούς να λένε ότι με τον Ανδρέα φάγαμε ψωμί, ότι έδωσε και έφαγε ο λαός κτλ. είναι όμως έτσι; για να δούμε.
Κατ' αρχήν για να ξέρουμε τι λέμε πρέπει να ασχοληθούμε με το γενεαλογικό του δένδρο: Ζιγκμουντ Μινέικο, ΠολωνοΕβραίος μηχανικός που κατασκευάζει οπλικά συστήματα και τα δίνει στους Τούρκους για να πολεμίσουν τους Έλληνες που ζητάνε απελευθέρωση...
Ο Ζίγκμουντ κάνει μια κόρη, την Σοφία. Η Σοφία Παντρεύεται τον Γεώργιο Παπανδρέου εξ Αχαΐας και κάνουν τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Ανδρέας το 1941 φεύγει Αμερική για σπουδές και νυμφεύεται το 1951 την Αμερικανο Εβραία Margaret Chant. Πατέρας της Margaret Chant ήταν ο Douglas Chant ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος Ιεχωβάδων Αμερικής. Ο Ανδρέας και η Margaret έκαναν μεταξύ άλλων τον Γιώργο Παπανδρέου σημερινό εκλεγμένο από τον λαό πρωθυπουργό.
Ο Ανδρέας λοιπόν με απόδειξη το παρακάτω έγγραφο χρηματοδοτήθηκε από την τράπεζα των Rockefeller, Chase Manhattan Bank με 100.000.000 Δολάρια το 1974 για την κατασκευή του ΠΑΣΟΚ.
Η Κοινή λογική λέει ότι όταν ένας τραπεζίτης δίνει ένα δολάριο αποσκοπεί σε κέρδος 1000 δολαρίων, έτσι λοιπόν ο Ανδρέας βγήκε πρωθυπουργός, έβαλε λουκέτο στις μεγάλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα (izola, pitsos, elinda, κτλ κτλ) μέσο των διπλασιασμών μισθών και εισφορών χωρίς να ελαφρύνει όμως φορολογικά τις εταιρείες για να υπάρξει ισορροπία. Αυτό είχε σαν λογικό αποτέλεσμα η Ελλάδα πλέον να μην παράγει οπότε και να μην εξάγει τίποτα κλείνοντας την κάνουλα των κρατικών εσόδων (η οποία έκτοτε δεν ξανάνοιξε ποτέ). Εκτός αυτών, αύξησε κατά 1000% τους δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι δεν παράγουν έσοδα για το κράτος όπως οι βιομηχανίες που είχε κλείσει, αύξησε κατ επέκταση την γραφειοκρατία καταστώντας απίθανο να κάνει κάποιος δουλειές στην Ελλάδα.
Αποτέλεσμα λόγω μη εσόδων και πολλών εξόδων να πάει σε ΔΑΝΕΙΣΜΟ. Επόμενο λοιπόν ήταν να δανειστεί από Τράπεζες "οικείες" για να ξεπληρώσει και την υποχρέωση... Η Ελλάδα μετά το 1981 για πρώτη φορά φτάνει στο σημείο να καταναλώνει περισσότερα από αυτά που παράγει.
Το χρέος από 8 ΔΙΣ που παρέλαβε από τον άλλον εθνοπατέρα Καραμανλή εκτοξέυεται στα 100+ ΔΙΣ. Αυτό έθεσε την Ελλάδα δέσμια των Τραπεζών (δεν χρειάζεται να αναφέρουμε το σε ποιους ανήκουν, όποιος διαθέτει έστω και 5 δράμια μυαλό ξέρει).
Ο Μηχανισμός "ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ" δεν σημαίνει τίποτε άλλο από πρόσκαιρη και εικονική ευμάρεια αλλά σε βάθος χρόνου μάζεμα αυτών των "δωρισμένων" χρημάτων με τον μηχανισμό που λέγεται "ΦΟΡΟΣ" για να ξεπληρωθούν τα δάνεια. Επειδή όμως οι τόκοι των δανείων είναι όπως είναι φυσικό τεράστιοι και η Ελλάδα πια δεν έχει υγιή έσοδα για να ξεπληρώσει τα δάνεια, η μόνη "λύση" πληρωμής προηγούμενων δανείων είναι επαναΔανεισμός, το ΧΡΕΟΣ μεγαλώνει με γεωμετρική πρόοδο με λογική συνέπεια το όλο και αυξανόμενο χρέος να μην ξεπληρώνεται ποτέ, αυτό μας παρασέρνει αναπόφευκτα στην συνεχή αύξηση των φόρων. Έτσι φτάσαμε σήμερα να έχουμε εξωτερικό χρέος 320 ΔΙΣ προ ΔΝΤ, και 320 ΔΙΣ + 120ΔΙΣ + τόκους μετα ΔΝΤ (αν υπάρξει μετά...)
ο όρος "ΦΟΡΟΣ" στην οικονομολογία δεν σημαίνει τίποτε άλλο από αφαίμαξη ρευστού από την αγορά με ότι αυτό το ντόμινο συνεπάγεται. Επίσης ο όρος "ΦΟΡΟΣ" σημαίνει μεγάλα λειτουργικά έξοδα με ότι αυτό το ντόμινο συνεπάγεται (ακρίβεια κτλ).
Εν ολίγοις ο Ανδρέας ως άριστος ψυχολόγος των μαζών δίνει όχι υγιή αλλά δανεικά χρήματα στον λαό, γίνεται ήρωας (δηλαδή ψήφους για μια ζωή), ο λαός αρχίζει να συνηθίζει στα πολλά έξοδα (υπερκαταναλωτική μανία) μετά από ένα χρονικό διάστημα τα χρήματα αυτά μέσω των φόρων επιστρέφονται στην βάση από όπου ξεκίνησαν με την διαφορά ότι έχει μείνει ως κληρονομιά όλης αυτής της ιστορίας το ΧΡΕΟΣ(=το μέσον χειραγώγησης ενούς κράτους από τον δανειστή της).
Ως χώρα δηλαδή, κάναμε έναν κύκλο και φτάσαμε πάλι από εκεί που είχαμε ξεκινήσει με την διαφορά ότι τώρα είμαστε δέσμιοι.
Ελπίζω να κατανοήσαμε ότι όταν ο Ανδρέας μοίραζε χρήματα στον λαό δεν μοίραζε υγιή χρήματα από εξωτερικά κρατικά έσοδα, αλλά από εξωτερικό δανεισμό για να ξεπληρώσει υποχρεώσεις και συμφωνίες που είχε κάνει, βάζοντας στον θαμπωμένο λαό μια θηλιά που ονομαζόταν ΧΡΕΟΣ.
Δείτε το παρακάτω έγγραφο με το οποίο πιστοποιείται ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1974 υπέγραψε σύμφωνο με τις ΗΠΑ και τον Rockefeller και τις λεπτομέρειες τη συμφωνίας.
"Απόρρητο 7271/NSA/1158-AR/29"
Τι λέει το κείμενο:
1. Απομάκρυνση από τις επιλεγμένες θέσεις θα αποφασίζονται μόνο από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. από την Πλευρά του Ανδρέα Παπανδρέου επιτρέπονται μόνο φραστικές παρεκκλίσεις.
2. Προς ικανοποίηση των Ριζοσπαστών (αριστερών) ψηφοφόρων θα επιτραπεί η αναθεώρηση της αμυντικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδος και ΗΠΑ
3. Ελαχιστοποίηση της δύναμης του κομμουνιστικού κόμματος Ελλάδος. Η μείωση αυτή δεν θα πρέπει να υπερβεί το όριο που συμφωνήθηκε με τους συναδέλφους της KGB.
4. Επιτρέπονται φραστικές "συγκρούσεις" με το ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ, όχι όμως ανοικτός πόλεμος.
5. Ο σύνδεσμος μεταξύ ΗΠΑ και Ελληνικής κυβέρνησης θα αναλάβει να καθησυχάζει τους αξιωματούχους του ΝΑΤΟ.
6. (Έχει διαγραφεί με μαρκαδόρο)
7. Αν και όταν το επιθυμεί η ομάδα(?) τα πυρηνικά όπλα που βρίσκονται εναποθηκευμένα στην Ελλάδα θα αντικατασταθούν ή ανταλλαχθούν με νέα.
8. Όταν η CIA και DIA χρειάζονται όπλα για συγκαλυμμένες επιχειρήσεις τους στο εξωτερικό, η κυβέρνηση του Παπανδρέου θα προβαίνει σε πωλήσεις και μεταφορές όπλων με τις τιμές που θα ισχύουν τότε. Θα ειδοποιείται σχετικά από την υπηρεσία Διοικητικής Μέριμνας (των ενόπλων δυνάμεων) των ΗΠΑ
9. Η Κυβέρνηση Παπανδρέου δεν θα ανακινήσει το θέμα Κύπρου με αντίδωρο την μη ύπαρξη προβλημάτων με την Τουρκία.
10. Η ανοχή απέναντι στην τρομοκρατία (το υπόλοιπο σβησμένο με μαρκαδόρο)
11. Το οικονομικό θέμα θα ρυθμιστεί από τον Brian Crosier. Οι εταιρείες που υποστηρίζουν το κίνημα Παπανδρέου στην Ελλάδα, θα καταθέσουν 100.000.000 δολλάρια για την δημιουργία του νέου κόμματος. (έχουν διαγράψει 3 λέξεις) ARAMKO (επίσης διαγραφή 2 λέξεων με μαρκαδόρο) της Wall Street είναι (διαγραφή 1 λέξης). Οι τράπεζες: Chase Manhattan Bank (διαγραφή 4 λέξεων)
Υπογραφή
Ανδρέας Γ. Παπανδρέου
Andreas Papandreou
Το έγγραφο αυτό υπέγραψε τον Αύγουστον του 1974 ο Ανδρέας Παπανδρέου, και εφόσον απεδέχθη τις "οδηγίες", προεβλέπετο καταβολή από την Τσέϊς Μανχάταν Μπανκ ( των Ροκφέλερ ) ποσού 100.000.000 δολλαρίων για την ίδρυση νέου κόμματος!
Οι Αμερικανοί χρηματοδότες του... "σοσιαλιστικού" κινήματος στην Ελλάδα, καθόριζαν σαφώς στον αρχηγό του, τι κινήσεις μπορούσε να κάνει, τι στάση θα τηρούσε επί συγκεκριμένων θεμάτων, και τι περιθώριο ελιγμών διέθετε. Από τους "κανόνες" που υπέγραφε ο Ανδρέας, επιτρέποντο μόνον "φραστικές παρεκκλίσεις".
Υ.Γ. Παρατηρήστε ότι στο έγγραφο αναφέρεται πολλές φορές η έκφραση "η κυβέρνηση του Παπανδρέου", επίσης ότι το έγγραφο είναι του 1974 , δηλαδή 7 χρόνια πριν γίνει ο Παπανδρέου πρωθυπουργός.
Aναρωτιέμαι λοιπόν αν τους το είπε κάποιο Μέντιουμ ότι σίγουρα θα γίνει κυβέρνηση ο Παπανδρέου προβλέποντας το "7 χρόνια μετά" ή συμβαίνει κάτι άλλο...
πηγή εγγράφου:
"Απόρρητο 7271/NSA/1158-AR/29"
http://img217.imageshack.us/img217/4389/chasemanhattanpapandreo.jpg
H ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣτΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ - ΤΙ ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΜΗΝΥΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ?
H ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣτΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ - ΤΙ ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΜΗΝΥΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ?
(To μεγάλο φιάσκο των «μεγαλο-καθηγητάδων»)
Σχετικά: Μήνυση του Δημήτρη Αντωνίου
Του Dr. Δημ. Αντωνίου, Προέδρου της «ΕΛΠΙΔΑΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ»
(http://elpida-politeias.gr/)
1) Η απόφαση του ΣτΕ –στην προσφυγή του ΔΣΑ και άλλων ενώπιόν του κατά της συνταγματικόητας του Μνημονίου (ν.3845/2010) και της από 08-05-2010 Δανειακής Σύμβασης μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης και της «Τρόικας» (της οποίας αναπόσπαστο μέρος είναι και το Μνημόνιο)-δεν κρίνει, λόγω αναρμοδιότητας, την (αντι-) συνταγματικότητα της Δανειακής Σύμβασης, στην οποία περιλαμβάνονται οι κυριότεροι όροι απώλειας της Εθνικής μας Κυριαρχίας και στην οποία στηρίζεται –κατά κύριο - λόγω η μήνυσή μου. Και στο μέρος αυτό η απόφαση του ΣτΕ είναι ορθή. Συνεπώς, ως προς το μέρος αυτό η απόφαση του ΣτΕ δεν έχει ουδεμία επίπτωση στην δικαστική κρίση της μήνυσής μου.
2) Η απόφαση του ΣτΕ δεν κρίνει –ΣΤΗΝ ΟΥΣΊΑ ΤΟΥ-λόγω–δήθεν- αναρμοδιότητας την (αντι-) συνταγματικότητα και του Μνημονίου (ν.3845/2010) καθαυτού!, διότι –όπως η απόφαση αποφαίνεται- το Μνημόνιο δεν είναι εκτελεστικός κυρωτικός, ή εφαρμοστικός νόμος, αλλά απλά ένα πλαίσιο εφαρμοστέας πολιτικής συμφωνημένης μεταξύ των μερών (Ελλάδος και Τρόικας)!,
ομοίως και οι νόμοι 3833/2010, 3842/2010, 3863/2010, 3865/2010, 3888/2010 (οι δύο τελευταίοι απορρέοντες από το Μνημόνιο). Κατά την απόφαση δηλαδή, το Μνημόνιο περιέχει μέτρα πολιτικής αντιμετώπισης της «κρίσης». ...
Η απόφαση του ΣτΕ στο σημείο αυτό είναι προφανώς Εθνικά Αναξία και Προδοτική (βλ. το άρθρο 15 της Δανειακής Σύμβασης και του μόνο 9 του ν. 3847/11-05-201), αλλά τυπικά (δικονομικά) αποδεκτή!
Και για το λόγο αυτό, η απόφαση δεν αποφαίνεται για την –δια του Μνημονίου- ενδεχόμενη παράβαση του άρθρου Συντ. 36 παρ.2 [σε σχέση με την παρ9 του άρθρου Μόνο του ν. 3847/11-05-201, 126 παρ.9, 136 και 2-6 της ΣΛΕΕ (συνθήκη λειτουργίας της ΕΕ) και 4-5 της ΣΕΕ (Συνθήκη Λισσαβώνας) και των αποφάσεων 2010/320/ΕΕ 2010/486/ΕΕ του Συμβουλίου των Υπουργών της ΕΕ), η οποία (παράβαση του άρθρου 36 παρ.2 Συντ.], η οποία (παράβαση του άρθρου 32 παρ.2 Συντ.) προβάλλεται στην προσφυγή του ΔΣΑ.
Ο παραπάνω όμως ισχυρισμός της απόφασης του ΣτΕ δεν μπορεί –δικονομικά-ούτε καν να εγερθεί στο ποινικό δικαστήριο της μήνυσής μου (ανεξάρτητα της βασιμότητάς του ή όχι), διότι η Εσχάτη Προδοσία δεν χάνει το αξιόποινό της από τον τρόπο διάπραξής της!
3) Στο θέμα όμως που η απόφαση του ΣτΕ ξεπερνά κάθε όριο προδοτικόητας και Εθνικής Αναξιότητας, είναι στην κρίση της ότι με τους όρους του Μνημονίου δεν απώλλυται η Εθνική μας Κυριαρχία!! (κατ` άρθρο 82 Συντ.), διότι –κατά την απόφαση-το Μνημόνιο δεν είναι δεσμευτικό της Ελληνικής Κυβέρνησης έναντι της Τρόικας, ως στερουμένου νομικού δεσμευτικού χαρακτήρος έναντι της τελευταίας, αφού δεν προβλέπονται σε αυτό νομικά μέσα για τον εξαναγκασμό των ελληνικών αρχών στην πιστή και απαρέγκλητη εφαρμογή του, ή άλλου είδους κυρώσεις, μέσω των οποίων θα επιτυγχανόταν εμμέσως ο ίδιος σκοπός. Κατά την απόφαση του ΣτΕ το Μνημόνιο περιέχει–όπως είπα και παραπάνω- απλά μη-δεσμευτικά μέτρα πολιτικής αντιμετώπισης της «κρίσης» (δηλ. εφόσον το Μνημόνιο δεν είναι εκτελεστικός νόμος δεν μπορεί να είναι και δεσμευτικός έναντι της Τρόικας).
Εδώ, για να αποκαλύψω της προδοτική και εγκληματική προαίρεση της απόφασης του ΣτΕ, θα προσθέσω μόνο τον ενορχηστρωμένο από τους «έλληνες» προδότες υπουργούς εκφοβισμό και εκβιασμό των Ελλήνων πολιτών, ότι «εάν δεν υπογράφαμε (-άψουμε) το Μνημόνιο, θα κατεβάσουμε ρολά ως κράτος και θα πάψει άμεσα η καταβολή μισθών και συντάξεων»!!, καθώς και τους απροκάλυπτους εκβιασμούς που υφιστάμεθα ως Έλληνες πολίτες από την Τρόικα και τους ημεδαπούς προδότες συνεργάτες της για τις ποινές (οικονομικές) που θα υποστούμε, εάν δεν υπογράψουμε κάθε φορά τους επιβαλλόμενες απ` αυτούς όρους των επικαιροποιημένων Μνημονίων, σε βαθμό –δήθεν- διάλυσης του κράτους.
Στα πλαίσια αυτά η σύνοδος κορυφής στις Βρυξέλλες την 24-06-2011 διεμήνυσε στην Ελληνική Κυβέρνηση ότι «εάν δεν υπογράψετε το Μεσοπρόθεσμο (2ο Μνημόνιο) δεν θα πάρετε την 5ηδόση του 1ου Μνημονίου.
Θα παραθέσω επίσης σχετικά και μια παράγραφο του παραρτήματος V του ν.3845/2010 (Μνημονίου) για να κρίνετε το ποιόν και το κίνητρο της προδοτικής αυτής κρίσης της απόφασης του ΣτΕ. Η παράγραφος είναι η εξής:
«Οι (ελληνικές) αρχές, δεσμεύονται να διαβουλεύονται με την «Τρόικα» για την υιοθέτηση πολιτικών που δεν συνάδουν με αυτό το μνημόνιο (απώλεια της νομοθετικής μας εξουσίας υπέρ ξένων κατακτητών) ….»Πριν από κάθε καταβολή των δόσεων, οι αρχές πρέπει να παρέχουν μια έκθεση συμμόρφωσης σχετικά με την εκπλήρωση των προυποθέσεων» (απώλεια της εκτελεστικής μας εξουσίας υπέρ ξένων κατακτητών) και στην οποία (παράγραφο του παραρτήματος V) στηρίζεται επίσης η μήνυσή μου.
Και βέβαια θα παραπέμψω το αναγνώστη και στους ανατριχιαστικούς, προδοτικούς και άκρως δεσμευτικούς έναντι της Τρόικας όρους τηςΔανειακής Σύμβασης με τους οποίους παραχωρούμε στους ξένους κατακτητές και την δικαστική μας εξουσία (άρθρο 11 της Σύμβασης) και αναγνωρίζουμε ως εφαρμοστέο δίκαιο το Αγγλικό στην εφαρμογή του Μνημονίου και της Σύμβασης. Οι τρείς παραπάνω, παρανόμως εκχωρούμενες σε ξένες δυνάμεις (Τρόικα), εξουσίες (νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική) συνιστούν ομού την Λαική Εξουσία (άρθρο 1 Συντ.), η οποία με τον τρόπο αυτό καταλύεται βιαίως κι εκχωρείται παρανόμως σε ξένες δυνάμεις (Τρόικα), στοιχειοθετουμένου έτσι του εγκλήματος της Εσχάτης Προδοσίας (ΠΚ 134, 134Α) από τους Εθνοκτόνους Εθνοπροδότες της Ελληνικής Βουλής.
Τέλος με το άρθρο 11 της νομικής γνωμοδότησης της Δανειακής Σύμβασης, αφού παραιτούμαστε άνευ όρων από κάθε δικαίωμά μας Εθνικής Κυριαρχίας επί των περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδος, δεσμευόμαστε έναντι της Τρόικας και επιτρέπουμε σε αυτήν να κατάσχει όλα τα περιουσιακά στοιχείς της Ελλάδος σε περίπτωση που δεν είμαστε ενήμεροι στην αποπληρωμή του δανείου. Μένει, συνεπώς καμία αμφιβολία για την δεσμευτικότητα του Μνημονίου (και της Δανειακής Σύμβασης) έναντι της Τρόικας?
4) Η απόφαση του ΣτΕ, παρόλο την «αναρμοδιότητά» του που επικαλείται για την κρίση του επί της αντισυνταγματικότητας του Μνημονίου, προχωρά στην κρίση ότι το Μνημόνιο ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗ και γι αυτό δεν χρήζει ψήφισής του από 180 βουλευτές, σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ.2 Συντ.. Η κρίση αυτή του ΣτΕ είναι Εθνικά Αναξία και Προδοτική, διότι το Μνημόνιο είναι αναπόσπαστο μέρος της από 08-05-20110 (Διεθνούς) Δανειακής Σύμβασης μεταξύ της Τρόικας και της Ελλάδος, όπως προκύπτει αδιαμφισβήτητα από τα κείμενα της Σύμβασης και του Μνημονίου, τα οποία αναφέρονται στην μήνυσή μου, αλλά και στο από 22-11-2011 άρθρο μου στη ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ (βλ. εδώ:
http://www.elzoni.gr/html/ent/104/ent.4104.asp).
Κι ο ισχυρισμός αυτός της απόφασης –ακόμα κι αν κριθεί ορθός - δεν επηρεάζει την μήνυσή μου, διότι η Εσχάτη Προδοσία τεκμηριώνεται και χωρίς την παράβαση του άρθρου 28 παρ.2 Συντ.
5) Δεν μπορώ να σχολιάσω βέβαια λόγω απέχθειας τα εξοργιστικά που αναφέρονται στην απόφαση, περί δήθεν μη παράβασης της αρχής της αναλογικότητας στην λήψη των βάρβαρων οικονομικών μέτρων εναντίον των Ελλήνων και υπέρ των ξένων οικονομικών δολοφόνων και κατακτητών, και της δικαιολόγησής των (των μέτρων αυτών) ως δήθεν «εξυπηρετούντων τοδημόσιο συμφέρον»!!!, διαστρεβλώνοντας –η απόφαση του ΣτΕ- διαστροφικά την έννοια του «δημοσίου συμφέροντος», δια της δολίας αποσιώπησής της, ότι το «δημόσιο συμφέρον» δεν ορίζεται περιοριστικά μόνο με οικονομικούς όρους και ότι επίσης αυτό (το δημόσιο συμφέρον) ορίζεται ως η συντριπτική πλειοψηφία (αν όχι το σύνολο) των δεινοπαθούντων Ελλήνων σε όφελος των ξένων κατακτητών!
Και βέβαια τα παραπάνω επιχειρήματα της προδοτικής απόφασης του ΣτΕ δεν μπορούν να επικληθούν στο Ποινικό Δικαστήριο της μήνυσής μου, διότι η Εσχάτη Προδοσία δεν νομιμοποιείται για κανέναν λόγο, ούτε βέβαια με την επίκληση του αδιανόητου ισχυρισμού ότι αυτή εξυπηρετεί το «δημόσιο συμφέρον!!. ΄Όποιος το υποστηρίζει αυτό διαπράττει επιπρόσθετα και παράβαση του άρθρου ΠΚ 135.
Συμπέρασμα:
1) H παραπάνω προδοτική απόφαση του ΣτΕ ουδεμία επίπτωση θα έχει -τυπικά-δικονομικά, αλλά και επί της ουσίας- στην μήνυσή μου κατά των προδοτών για Εσχάτη Προδοσία
2) Η προσφυγή του ΔΣΑ στο ΣτΕ δεν ήταν η άριστη δυνατή από άποψης ουσίας και περιεχομένου, αλλά και δικονομικής τακτικής
3) Όταν την 15-06-2010 επιτέθηκα δημόσια με σφοδρότητα εναντίον των καθηγητάδων και του ΔΣΑ, στην πανηγυρική (!) των ανακοίνωση της προσφυγής των στο ΣτΕ κατά του Μνημονίου ενώπιον 300 δικηγόρων στα γραφεία το ΔΣΑ, διότι διέβλεπα το δικαστικό αδιέξοδο της υπόθεσης, απεδείχθη ότι είχα απόλυτο δίκιο. Αλλά, στην ίδια συνεδρίαση, τους επιτέθηκα και για έναν άλλο λόγο: Γιατί δεν καταθέτουν μήνυση (ή να έρθουν αρωγοί στην δική μου) για Εσχάτη Προδοσία κατά της Κυβέρνησης κλπ., εφόσον αυτά που λένε προφορικά και στην προσφυγή των είναι ουσιαστικά «κομμάτια» από την μήνυσή μου. Τους κατηγόρησα μάλιστα δημόσια ότι παίζουν θέατρο στην πλάτη του Λαού.
Εσείς κρίνετε εάν δικαιώθηκα στο τέλος μετά την παραπάνω προδοτική–αλλά σε μερικά σημεία δικονομικά ορθή- απόφαση του ΣτΕ.
4) «Θεσμοί» όπως το ΣτΕ, Άρειος Πάγος, Ανεξάρτητες Αρχές, Ακαδημία, στην σημερινή τους δομή πρέπει να κατεδαφιστούν άμεσα
Χαλκίδα 24-06-2011 Δημ. Αντωνίου
(To μεγάλο φιάσκο των «μεγαλο-καθηγητάδων»)
Σχετικά: Μήνυση του Δημήτρη Αντωνίου
Του Dr. Δημ. Αντωνίου, Προέδρου της «ΕΛΠΙΔΑΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ»
(http://elpida-politeias.gr/)
1) Η απόφαση του ΣτΕ –στην προσφυγή του ΔΣΑ και άλλων ενώπιόν του κατά της συνταγματικόητας του Μνημονίου (ν.3845/2010) και της από 08-05-2010 Δανειακής Σύμβασης μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης και της «Τρόικας» (της οποίας αναπόσπαστο μέρος είναι και το Μνημόνιο)-δεν κρίνει, λόγω αναρμοδιότητας, την (αντι-) συνταγματικότητα της Δανειακής Σύμβασης, στην οποία περιλαμβάνονται οι κυριότεροι όροι απώλειας της Εθνικής μας Κυριαρχίας και στην οποία στηρίζεται –κατά κύριο - λόγω η μήνυσή μου. Και στο μέρος αυτό η απόφαση του ΣτΕ είναι ορθή. Συνεπώς, ως προς το μέρος αυτό η απόφαση του ΣτΕ δεν έχει ουδεμία επίπτωση στην δικαστική κρίση της μήνυσής μου.
2) Η απόφαση του ΣτΕ δεν κρίνει –ΣΤΗΝ ΟΥΣΊΑ ΤΟΥ-λόγω–δήθεν- αναρμοδιότητας την (αντι-) συνταγματικότητα και του Μνημονίου (ν.3845/2010) καθαυτού!, διότι –όπως η απόφαση αποφαίνεται- το Μνημόνιο δεν είναι εκτελεστικός κυρωτικός, ή εφαρμοστικός νόμος, αλλά απλά ένα πλαίσιο εφαρμοστέας πολιτικής συμφωνημένης μεταξύ των μερών (Ελλάδος και Τρόικας)!,
ομοίως και οι νόμοι 3833/2010, 3842/2010, 3863/2010, 3865/2010, 3888/2010 (οι δύο τελευταίοι απορρέοντες από το Μνημόνιο). Κατά την απόφαση δηλαδή, το Μνημόνιο περιέχει μέτρα πολιτικής αντιμετώπισης της «κρίσης». ...
Η απόφαση του ΣτΕ στο σημείο αυτό είναι προφανώς Εθνικά Αναξία και Προδοτική (βλ. το άρθρο 15 της Δανειακής Σύμβασης και του μόνο 9 του ν. 3847/11-05-201), αλλά τυπικά (δικονομικά) αποδεκτή!
Και για το λόγο αυτό, η απόφαση δεν αποφαίνεται για την –δια του Μνημονίου- ενδεχόμενη παράβαση του άρθρου Συντ. 36 παρ.2 [σε σχέση με την παρ9 του άρθρου Μόνο του ν. 3847/11-05-201, 126 παρ.9, 136 και 2-6 της ΣΛΕΕ (συνθήκη λειτουργίας της ΕΕ) και 4-5 της ΣΕΕ (Συνθήκη Λισσαβώνας) και των αποφάσεων 2010/320/ΕΕ 2010/486/ΕΕ του Συμβουλίου των Υπουργών της ΕΕ), η οποία (παράβαση του άρθρου 36 παρ.2 Συντ.], η οποία (παράβαση του άρθρου 32 παρ.2 Συντ.) προβάλλεται στην προσφυγή του ΔΣΑ.
Ο παραπάνω όμως ισχυρισμός της απόφασης του ΣτΕ δεν μπορεί –δικονομικά-ούτε καν να εγερθεί στο ποινικό δικαστήριο της μήνυσής μου (ανεξάρτητα της βασιμότητάς του ή όχι), διότι η Εσχάτη Προδοσία δεν χάνει το αξιόποινό της από τον τρόπο διάπραξής της!
3) Στο θέμα όμως που η απόφαση του ΣτΕ ξεπερνά κάθε όριο προδοτικόητας και Εθνικής Αναξιότητας, είναι στην κρίση της ότι με τους όρους του Μνημονίου δεν απώλλυται η Εθνική μας Κυριαρχία!! (κατ` άρθρο 82 Συντ.), διότι –κατά την απόφαση-το Μνημόνιο δεν είναι δεσμευτικό της Ελληνικής Κυβέρνησης έναντι της Τρόικας, ως στερουμένου νομικού δεσμευτικού χαρακτήρος έναντι της τελευταίας, αφού δεν προβλέπονται σε αυτό νομικά μέσα για τον εξαναγκασμό των ελληνικών αρχών στην πιστή και απαρέγκλητη εφαρμογή του, ή άλλου είδους κυρώσεις, μέσω των οποίων θα επιτυγχανόταν εμμέσως ο ίδιος σκοπός. Κατά την απόφαση του ΣτΕ το Μνημόνιο περιέχει–όπως είπα και παραπάνω- απλά μη-δεσμευτικά μέτρα πολιτικής αντιμετώπισης της «κρίσης» (δηλ. εφόσον το Μνημόνιο δεν είναι εκτελεστικός νόμος δεν μπορεί να είναι και δεσμευτικός έναντι της Τρόικας).
Εδώ, για να αποκαλύψω της προδοτική και εγκληματική προαίρεση της απόφασης του ΣτΕ, θα προσθέσω μόνο τον ενορχηστρωμένο από τους «έλληνες» προδότες υπουργούς εκφοβισμό και εκβιασμό των Ελλήνων πολιτών, ότι «εάν δεν υπογράφαμε (-άψουμε) το Μνημόνιο, θα κατεβάσουμε ρολά ως κράτος και θα πάψει άμεσα η καταβολή μισθών και συντάξεων»!!, καθώς και τους απροκάλυπτους εκβιασμούς που υφιστάμεθα ως Έλληνες πολίτες από την Τρόικα και τους ημεδαπούς προδότες συνεργάτες της για τις ποινές (οικονομικές) που θα υποστούμε, εάν δεν υπογράψουμε κάθε φορά τους επιβαλλόμενες απ` αυτούς όρους των επικαιροποιημένων Μνημονίων, σε βαθμό –δήθεν- διάλυσης του κράτους.
Στα πλαίσια αυτά η σύνοδος κορυφής στις Βρυξέλλες την 24-06-2011 διεμήνυσε στην Ελληνική Κυβέρνηση ότι «εάν δεν υπογράψετε το Μεσοπρόθεσμο (2ο Μνημόνιο) δεν θα πάρετε την 5ηδόση του 1ου Μνημονίου.
Θα παραθέσω επίσης σχετικά και μια παράγραφο του παραρτήματος V του ν.3845/2010 (Μνημονίου) για να κρίνετε το ποιόν και το κίνητρο της προδοτικής αυτής κρίσης της απόφασης του ΣτΕ. Η παράγραφος είναι η εξής:
«Οι (ελληνικές) αρχές, δεσμεύονται να διαβουλεύονται με την «Τρόικα» για την υιοθέτηση πολιτικών που δεν συνάδουν με αυτό το μνημόνιο (απώλεια της νομοθετικής μας εξουσίας υπέρ ξένων κατακτητών) ….»Πριν από κάθε καταβολή των δόσεων, οι αρχές πρέπει να παρέχουν μια έκθεση συμμόρφωσης σχετικά με την εκπλήρωση των προυποθέσεων» (απώλεια της εκτελεστικής μας εξουσίας υπέρ ξένων κατακτητών) και στην οποία (παράγραφο του παραρτήματος V) στηρίζεται επίσης η μήνυσή μου.
Και βέβαια θα παραπέμψω το αναγνώστη και στους ανατριχιαστικούς, προδοτικούς και άκρως δεσμευτικούς έναντι της Τρόικας όρους τηςΔανειακής Σύμβασης με τους οποίους παραχωρούμε στους ξένους κατακτητές και την δικαστική μας εξουσία (άρθρο 11 της Σύμβασης) και αναγνωρίζουμε ως εφαρμοστέο δίκαιο το Αγγλικό στην εφαρμογή του Μνημονίου και της Σύμβασης. Οι τρείς παραπάνω, παρανόμως εκχωρούμενες σε ξένες δυνάμεις (Τρόικα), εξουσίες (νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική) συνιστούν ομού την Λαική Εξουσία (άρθρο 1 Συντ.), η οποία με τον τρόπο αυτό καταλύεται βιαίως κι εκχωρείται παρανόμως σε ξένες δυνάμεις (Τρόικα), στοιχειοθετουμένου έτσι του εγκλήματος της Εσχάτης Προδοσίας (ΠΚ 134, 134Α) από τους Εθνοκτόνους Εθνοπροδότες της Ελληνικής Βουλής.
Τέλος με το άρθρο 11 της νομικής γνωμοδότησης της Δανειακής Σύμβασης, αφού παραιτούμαστε άνευ όρων από κάθε δικαίωμά μας Εθνικής Κυριαρχίας επί των περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδος, δεσμευόμαστε έναντι της Τρόικας και επιτρέπουμε σε αυτήν να κατάσχει όλα τα περιουσιακά στοιχείς της Ελλάδος σε περίπτωση που δεν είμαστε ενήμεροι στην αποπληρωμή του δανείου. Μένει, συνεπώς καμία αμφιβολία για την δεσμευτικότητα του Μνημονίου (και της Δανειακής Σύμβασης) έναντι της Τρόικας?
4) Η απόφαση του ΣτΕ, παρόλο την «αναρμοδιότητά» του που επικαλείται για την κρίση του επί της αντισυνταγματικότητας του Μνημονίου, προχωρά στην κρίση ότι το Μνημόνιο ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗ και γι αυτό δεν χρήζει ψήφισής του από 180 βουλευτές, σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ.2 Συντ.. Η κρίση αυτή του ΣτΕ είναι Εθνικά Αναξία και Προδοτική, διότι το Μνημόνιο είναι αναπόσπαστο μέρος της από 08-05-20110 (Διεθνούς) Δανειακής Σύμβασης μεταξύ της Τρόικας και της Ελλάδος, όπως προκύπτει αδιαμφισβήτητα από τα κείμενα της Σύμβασης και του Μνημονίου, τα οποία αναφέρονται στην μήνυσή μου, αλλά και στο από 22-11-2011 άρθρο μου στη ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ (βλ. εδώ:
http://www.elzoni.gr/html/ent/104/ent.4104.asp).
Κι ο ισχυρισμός αυτός της απόφασης –ακόμα κι αν κριθεί ορθός - δεν επηρεάζει την μήνυσή μου, διότι η Εσχάτη Προδοσία τεκμηριώνεται και χωρίς την παράβαση του άρθρου 28 παρ.2 Συντ.
5) Δεν μπορώ να σχολιάσω βέβαια λόγω απέχθειας τα εξοργιστικά που αναφέρονται στην απόφαση, περί δήθεν μη παράβασης της αρχής της αναλογικότητας στην λήψη των βάρβαρων οικονομικών μέτρων εναντίον των Ελλήνων και υπέρ των ξένων οικονομικών δολοφόνων και κατακτητών, και της δικαιολόγησής των (των μέτρων αυτών) ως δήθεν «εξυπηρετούντων τοδημόσιο συμφέρον»!!!, διαστρεβλώνοντας –η απόφαση του ΣτΕ- διαστροφικά την έννοια του «δημοσίου συμφέροντος», δια της δολίας αποσιώπησής της, ότι το «δημόσιο συμφέρον» δεν ορίζεται περιοριστικά μόνο με οικονομικούς όρους και ότι επίσης αυτό (το δημόσιο συμφέρον) ορίζεται ως η συντριπτική πλειοψηφία (αν όχι το σύνολο) των δεινοπαθούντων Ελλήνων σε όφελος των ξένων κατακτητών!
Και βέβαια τα παραπάνω επιχειρήματα της προδοτικής απόφασης του ΣτΕ δεν μπορούν να επικληθούν στο Ποινικό Δικαστήριο της μήνυσής μου, διότι η Εσχάτη Προδοσία δεν νομιμοποιείται για κανέναν λόγο, ούτε βέβαια με την επίκληση του αδιανόητου ισχυρισμού ότι αυτή εξυπηρετεί το «δημόσιο συμφέρον!!. ΄Όποιος το υποστηρίζει αυτό διαπράττει επιπρόσθετα και παράβαση του άρθρου ΠΚ 135.
Συμπέρασμα:
1) H παραπάνω προδοτική απόφαση του ΣτΕ ουδεμία επίπτωση θα έχει -τυπικά-δικονομικά, αλλά και επί της ουσίας- στην μήνυσή μου κατά των προδοτών για Εσχάτη Προδοσία
2) Η προσφυγή του ΔΣΑ στο ΣτΕ δεν ήταν η άριστη δυνατή από άποψης ουσίας και περιεχομένου, αλλά και δικονομικής τακτικής
3) Όταν την 15-06-2010 επιτέθηκα δημόσια με σφοδρότητα εναντίον των καθηγητάδων και του ΔΣΑ, στην πανηγυρική (!) των ανακοίνωση της προσφυγής των στο ΣτΕ κατά του Μνημονίου ενώπιον 300 δικηγόρων στα γραφεία το ΔΣΑ, διότι διέβλεπα το δικαστικό αδιέξοδο της υπόθεσης, απεδείχθη ότι είχα απόλυτο δίκιο. Αλλά, στην ίδια συνεδρίαση, τους επιτέθηκα και για έναν άλλο λόγο: Γιατί δεν καταθέτουν μήνυση (ή να έρθουν αρωγοί στην δική μου) για Εσχάτη Προδοσία κατά της Κυβέρνησης κλπ., εφόσον αυτά που λένε προφορικά και στην προσφυγή των είναι ουσιαστικά «κομμάτια» από την μήνυσή μου. Τους κατηγόρησα μάλιστα δημόσια ότι παίζουν θέατρο στην πλάτη του Λαού.
Εσείς κρίνετε εάν δικαιώθηκα στο τέλος μετά την παραπάνω προδοτική–αλλά σε μερικά σημεία δικονομικά ορθή- απόφαση του ΣτΕ.
4) «Θεσμοί» όπως το ΣτΕ, Άρειος Πάγος, Ανεξάρτητες Αρχές, Ακαδημία, στην σημερινή τους δομή πρέπει να κατεδαφιστούν άμεσα
Χαλκίδα 24-06-2011 Δημ. Αντωνίου
Σιωπή πληροφόρησης από την Ισλανδία. Γιατί;
Τι γίνεται στην Ισλανδία;;;
ΧΩΡΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΛΑΝΔΙΑ
Σιωπή πληροφόρησης από την Ισλανδία. Γιατί;
Αν κάποιος πιστεύει οτι δεν υπάρχει λογοκρισία σήμερα, ας μου πεί πώς, ενώ έγινε γνωστό τι συνέβη στην Αίγυπτο, δεν γράφτηκε ποτέ τι συμβαίνει στην Ισλανδία:
Στην Ισλανδία ο λαός κατάφερε να παραιτηθεί η κυβέρνηση, εθνικοποίησε τις μεγαλύτερες τράπεζες, αποφάσισε να μην πληρώσει το χρέος που είχαν δημιουργήσει αυτές στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία λόγω της κακής οικονομικής πολιτικής τους και κατέληξε να δημιουργήσει ένα λαϊκό σώμα για την αναδιαμόρφωση του συντάγματος.
Και όλο αυτό με ειρηνικές διαδικασίες. Μια πραγματική επανάσταση κόντρα στην εξουσία που μας οδήγησε στην παρούσα κρίση.
Εδώ, γιατί δεν μπορέσαμε να μάθουμε τίποτα γι' αυτά τα γεγονότα εδώ και δύο χρόνια;
Τι θα γινόταν αν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες έπαιρναν παράδειγμα;
Αυτή είναι εν συντομία η ιστορία:
2008. Εθνικοποιείται η κύρια τράπεζα της χώρας. Καταρρέει το νόμισμα, σταματάει τη λειτουργία του το χρηματιστήριο. Η χώρα είναι σε πτώχευση.
2009. Οι διαμαρτυρίες του κόσμου μπρος στην Βουλή καταφέρνουν και κηρύσσονται πρόωρες εκλογές και προκαλούν την παραίτηση του πρωθυπουργού και όλης της κυβέρνησης. Συνεχίζει η άθλια κατάσταση της οικονομίας της χώρας.
Μέσω ενός νόμου προτείνεται να πληρωθεί το χρέος στην Μ.Βρετανία και την Ολλανδία, με την πληρωμή 3.500 εκ. ευρώ, που θα πληρώσουν όλες οι ισλανδικές οικογένειες μηνιαία για 15 χρόνια με 5,5% επιτόκιο.
2010. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους και ζητάει δημοψήφισμα για το νόμο.
Τον Γενάρη του 2010 ο πρόεδρος αρνείται να θέσει τον νόμο σε ισχύ και ανακοινώνει οτι θα υπάρξει αίτημα για λαϊκή ετυμηγορία.
Τον Μάρτιο γίνεται το δημοψήφισμα και σαρώνει το ΟΧΙ στην πληρωμή με 93% των ψήφων.
H κυβέρνηση αρχίζει δικαστική έρευνα για ευθύνες για την κρίση. Αρχίζουν οι συλλήψεις τραπεζιτών και υψηλόβαθμων στελεχών. Η Interpol εκδίδει διαταγή και όλοι οι εμπλεκόμενοι τραπεζίτες εγκαταλείπουν την χώρα.
Στο πλαίσιο της κρίσης, εκλέγεται ένα σώμα από πολίτες για να συγγράψει το νέο Σύνταγμα. Εκλέγονται 25 πολίτες, χωρίς πολιτική εξάρτηση, από τους 522 που παρουσιάστηκαν ως υποψήφιοι. Η προϋπόθεση υποψηφιότητας ήταν να είναι ενήλικοι και να έχουν προταθεί από 30 άτομα.
Το σώμα αρχίζει την εργασία του τον Φεβρουάριο του 2011 και θα παρουσιάσει μια carta magna λαμβάνοντας υπ' όψιν τις ομόφωνες συστάσεις διαφορετικών συνελεύσεων που θα πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα.
Θα πρέπει να επικυρωθεί από την υπάρχουσα βουλή και από την επόμενη αναθεωρητική που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές.
Αυτή είναι η σύντομη ιστορία της Ισλανδικής επανάστασης: Παραίτηση ολόκληρης της κυβέρνησης, εθνικοποίηση της τράπεζας, δημοψήφισμα για τις κρίσιμες οικονομικές αποφάσεις, φυλάκιση των υπεύθυνων της κρίσης και ξαναγράψιμο του συντάγματος από τους πολίτες.
Μίλησαν για όλ' αυτά τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ? Φυσικά ΟΧΙ!
Ο ισλανδικός λαός έδωσε ένα μάθημα δημοκρατίας σ' όλον τον κόσμο.
ΧΩΡΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΛΑΝΔΙΑ
Σιωπή πληροφόρησης από την Ισλανδία. Γιατί;
Αν κάποιος πιστεύει οτι δεν υπάρχει λογοκρισία σήμερα, ας μου πεί πώς, ενώ έγινε γνωστό τι συνέβη στην Αίγυπτο, δεν γράφτηκε ποτέ τι συμβαίνει στην Ισλανδία:
Στην Ισλανδία ο λαός κατάφερε να παραιτηθεί η κυβέρνηση, εθνικοποίησε τις μεγαλύτερες τράπεζες, αποφάσισε να μην πληρώσει το χρέος που είχαν δημιουργήσει αυτές στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία λόγω της κακής οικονομικής πολιτικής τους και κατέληξε να δημιουργήσει ένα λαϊκό σώμα για την αναδιαμόρφωση του συντάγματος.
Και όλο αυτό με ειρηνικές διαδικασίες. Μια πραγματική επανάσταση κόντρα στην εξουσία που μας οδήγησε στην παρούσα κρίση.
Εδώ, γιατί δεν μπορέσαμε να μάθουμε τίποτα γι' αυτά τα γεγονότα εδώ και δύο χρόνια;
Τι θα γινόταν αν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες έπαιρναν παράδειγμα;
Αυτή είναι εν συντομία η ιστορία:
2008. Εθνικοποιείται η κύρια τράπεζα της χώρας. Καταρρέει το νόμισμα, σταματάει τη λειτουργία του το χρηματιστήριο. Η χώρα είναι σε πτώχευση.
2009. Οι διαμαρτυρίες του κόσμου μπρος στην Βουλή καταφέρνουν και κηρύσσονται πρόωρες εκλογές και προκαλούν την παραίτηση του πρωθυπουργού και όλης της κυβέρνησης. Συνεχίζει η άθλια κατάσταση της οικονομίας της χώρας.
Μέσω ενός νόμου προτείνεται να πληρωθεί το χρέος στην Μ.Βρετανία και την Ολλανδία, με την πληρωμή 3.500 εκ. ευρώ, που θα πληρώσουν όλες οι ισλανδικές οικογένειες μηνιαία για 15 χρόνια με 5,5% επιτόκιο.
2010. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους και ζητάει δημοψήφισμα για το νόμο.
Τον Γενάρη του 2010 ο πρόεδρος αρνείται να θέσει τον νόμο σε ισχύ και ανακοινώνει οτι θα υπάρξει αίτημα για λαϊκή ετυμηγορία.
Τον Μάρτιο γίνεται το δημοψήφισμα και σαρώνει το ΟΧΙ στην πληρωμή με 93% των ψήφων.
H κυβέρνηση αρχίζει δικαστική έρευνα για ευθύνες για την κρίση. Αρχίζουν οι συλλήψεις τραπεζιτών και υψηλόβαθμων στελεχών. Η Interpol εκδίδει διαταγή και όλοι οι εμπλεκόμενοι τραπεζίτες εγκαταλείπουν την χώρα.
Στο πλαίσιο της κρίσης, εκλέγεται ένα σώμα από πολίτες για να συγγράψει το νέο Σύνταγμα. Εκλέγονται 25 πολίτες, χωρίς πολιτική εξάρτηση, από τους 522 που παρουσιάστηκαν ως υποψήφιοι. Η προϋπόθεση υποψηφιότητας ήταν να είναι ενήλικοι και να έχουν προταθεί από 30 άτομα.
Το σώμα αρχίζει την εργασία του τον Φεβρουάριο του 2011 και θα παρουσιάσει μια carta magna λαμβάνοντας υπ' όψιν τις ομόφωνες συστάσεις διαφορετικών συνελεύσεων που θα πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα.
Θα πρέπει να επικυρωθεί από την υπάρχουσα βουλή και από την επόμενη αναθεωρητική που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές.
Αυτή είναι η σύντομη ιστορία της Ισλανδικής επανάστασης: Παραίτηση ολόκληρης της κυβέρνησης, εθνικοποίηση της τράπεζας, δημοψήφισμα για τις κρίσιμες οικονομικές αποφάσεις, φυλάκιση των υπεύθυνων της κρίσης και ξαναγράψιμο του συντάγματος από τους πολίτες.
Μίλησαν για όλ' αυτά τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ? Φυσικά ΟΧΙ!
Ο ισλανδικός λαός έδωσε ένα μάθημα δημοκρατίας σ' όλον τον κόσμο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)