Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

To 2014 θα είναι χειρότερο από τη χρεοκοπία του 1932

Στο πλαίσιο  της «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» κατέθεσαν έναν ακόμα προϋπολογισμό που οδηγεί τον ελληνικό λαό πέρα κι από τη χρεοκοπία! 
Πέρα κι από την πτώχευση! 
Μας οδηγούν στον αφανισμό!

“Το 1932, όταν η Ελλάδα κήρυξε και επισήμως «χρεοστάσιο» (σ.σ. χρεοκοπία, δηλαδή…) τα πράγματα είχαν φτάσει σε ένα σημείο που το 43% του προϋπολογισμού πήγαινε σε τόκους και χρεολύσια. Αυτό ήταν και το καθοριστικό στοιχείο για την κήρυξη του «χρεοστασίου».
Με τους τόκους και τα χρεολύσια να έχουν φτάσει τότε σε δυσθεώρητα ύψη, η χώρα ήταν αδύνατον πλέον να αντεπεξέλθει σε ένα τέτοιο αβάσταχτο φορτίο. Η χρεοκοπία ήταν, πλέον, γεγονός. Μια χρεοκοπία που η πλουτοκρατία φρόντισε, φυσικά, τα βάρη της να τα φορτωθεί ο καθημαγμένος λαός. Και το φρόντισε διά των κομμάτων της, του Κόμματος των Φιλελευθέρων και του Λαϊκού Κόμματος. Τα οποία λίγο αργότερα έφεραν στην εξουσία τον Μεταξά…
Από το όχι και τόσο…
μακρινό 1932 ας έρθουμε στο τώρα. Ας έρθουμε στο 2014: Με τον προϋπολογισμό για το 2014 που κατατέθηκε χτες στη Βουλή (και θα δούμε αναλυτικότερα στη συνέχεια), το ποσοστό των ετήσιων συνολικών δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού που προορίζεται να πάει την ερχόμενη χρονιά στους τοκογλύφους ανέρχεται στο 64%!!! Επαναλαμβάνουμε: Το 64% των συνολικών δαπανών του προϋπολογισμού για το 2014 πηγαίνει σε τόκους και χρεολύσια!
Στον πίνακα 3.10 της εισηγητικής έκθεσης του προϋπολογισμού (σελίδα 89) καταγράφονται οι κωδικοί «Δαπανών Εξυπηρέτησης Δημόσιας Πίστης», δηλαδή οι τόκοι και τα χρεολύσια που καλείται να πληρώσει το ελληνικό κράτος μέσα στο 2014. 
Το ποσό ανέρχεται αθροιστικά στα 74,2 δισ. ευρώ! Μόνο για τα χρεολύσια μεσομακροπρόθεσμου και βραχυπρόθεσμου δανεισμού (κωδικοί 14 – 15) το ποσό αγγίζει τα 65 δισ. ευρώ!
Τα στοιχεία (όπως φαίνεται και στο σχετικό πίνακα 3.10 της εισηγητικής έκθεσης του προϋπολογισμού, σελίδα 89) είναι αμείλικτα και παραδεδεγμένα, τόσο από τους συντάκτες του προϋπολογισμού, όσο και από τα κόμματα της συγκυβέρνησης του «μαύρου μετώπου» που θα τον καταστήσουν νόμο του κράτους. 
Τι προκύπτει: 
Σύμφωνα με τα – δικά τους – στοιχεία, στα τέσσερα χρόνια εφαρμογής της πολιτικής της «σωτηρίας» το αποτέλεσμα είναι η Ελλάδα να γυρίζει σε καταστάσεις χειρότερες κι από εκείνες που επικρατούσαν προπολεμικά!
Στο πλαίσιο, δηλαδή, αυτής της πολιτικής – με την απροσδιόριστη μάλιστα διάρκεια – κατά το έτος του κυβερνητικού «success story», το 2014, η Ελλάδα επιστρέφει σε καταστάσεις χειρότερες κι από εκείνες που είχαν ως αποτέλεσμα να επέλθει στη χώρα η χρεοκοπία του 1932!
Πιο συγκεκριμένα:
Κατέθεσαν έναν τακτικό προϋπολογισμό στον οποίο ομολογείται ότι από τα περίπου 116,524 δισ. ευρώ που θα είναι οι συνολικές δαπάνες για το 2014, τα 74,199 δισ. ευρώ (ποσοστό 64% !!!) θα πάνε στους τοκογλύφους! Να, επομένως, γιατί «δεν υπάρχουν» λεφτά για μισθούς, συντάξεις, για Παιδεία, Υγεία και Πρόνοια.
Κατέθεσαν έναν προϋπολογισμό που προβλέπει ότι ενώ το σύνολο των εσόδων του κράτους θα είναι 54,695 δισ. ευρώ (εισηγητική έκθεση, πίνακας 3.5, Έσοδα Κρατικού Προϋπολογισμού, σελ. 81), οι τοκογλύφοι έχουν καπαρώσει 74,199 δισ. ευρώ, δηλαδή ένα ποσό μεγαλύτερο κατά… 136% από όλα τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού
Να, επομένως, γιατί συνεχίζεται εσαεί ο φαύλος κύκλος των νέων δανείων, με τους νέους τόκους, με τα νέα χρεολύσια, που θα φέρουν νέα δάνεια, νέους τόκους κ.ο.κ.

Κατέθεσαν έναν προϋπολογισμό που προβλέπει ένα ΑΕΠ, δηλαδή συνολικό πλούτο που θα παραχθεί στη χώρα, της τάξης των 183 δισ. ευρώ που από αυτά πάνω από το 40% πηγαίνει σε τόκους και χρεολύσια!
Ιδού λοιπόν τι κρύβεται πίσω από τις θεωρίες περί «πλεονασμάτων». Να γιατί τα «πλεονάσματα», όπως και τα ελλείμματα, έχουν το ίδιο αποτέλεσμα για το λαό: Φτώχεια, πείνα και δυστυχία. Ιδού γιατί ο ελληνικός λαός θα συνεχίσει να ζει με ανύπαρκτους μισθούς και λεηλατημένες συντάξεις, με χαράτσια, με φόρους και χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Να γιατί το μόνο «success story» που του επιφυλάσσουν είναι η ανεργία και η καταστροφή. Να γιατί δεν υπάρχουν λεφτά για το λαό: Γιατί ό,τι παράγεται (τώρα και στο μέλλον!) σε αυτόν τον τόπο «θα πρέπει» να πηγαίνει σε εγχώριους και ξένους «δανειστές»! Σε εγχώριους και ξένους τοκογλύφους. Στις τράπεζες και στους εντός και εκτός Ελλάδας «τζογαδόρους» που «παίζουν» με το ελληνικό δημόσιο χρέος.
Αυτή είναι η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και αυτή είναι η αποστολή που έχει αναλάβει. Η αποστολή της δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από εκείνο που στη γλώσσα τους, χρόνια τώρα, το έχουν βαφτίσει «ελεγχόμενη χρεοκοπία». 
Στο πλαίσιο αυτής της «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» κατέθεσαν έναν ακόμα προϋπολογισμό που οδηγεί τον ελληνικό λαό πέρα κι από τη χρεοκοπία! Πέρα κι από την πτώχευση! Μας οδηγούν στον αφανισμό! Στο πλαίσιο αυτής της «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» (σ.σ.: «ελεγχόμενη» μόνο για τους κεφαλαιοκράτες), όπου ο μισός και πλέον προϋπολογισμός πηγαίνει σε τοκογλύφους, κερδοσκόπους, δανειστές και κάθε λογής «σωτήρες», ο ελληνικός λαός οδηγείται σε καταστάσεις πιο οδυνηρές κι από εκείνες του 1932!”

του Νίκου Μπογιόπουλου
Πηγή : enikos.gr



Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

ΒΟΥΛΗ ΚΛΩΝΩΝ - ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ !

Κάθε μέρα ένα θέατρο, μία κοροϊδία με πρωταγωνιστές τα χρυσοπληρωμένα κοινοβουλευτικά πιόνια. Κάθε αλλαγή προς το χειρότερο για τον λαό που νομοθετικά θεσπίζει η κυβέρνηση, αντί να γίνει έναυσμα για τους σωτήρες της αντιπολίτευσης να σπάνε έδρανα μέσα στο κοινοβούλιο, να σταματάνε
κάθε διαδικασία ψηφοφορίας, γίνεται η αφορμή να πουλήσουν κι αυτοί την μαγκιά τους ότι έχουν επιχειρήματα που θα κάνουν την ανατροπή.
Εφόσον δέχεσαι ως κόμμα ότι μόνο αυτό το πολιτικό σύστημα της τηλεοπτικής δημοκρατίας μπορεί να υπάρξει στην χώρα, εφόσον θεωρείς ότι η παρουσία σου και μόνο είναι πράξη αντίστασης απέναντι στην λαίλαπα, κάνε αυτό που πρέπει. Σταμάτα να συζητάς μαζί τους, γύρνα την Βουλή και τα υπουργικά συμβούλια ανάποδα και μην αφήνεις κανένα που να θίγει την εθνική αξιοπρέπεια και το δίκαιο να μιλά από το έδρανο κάθε φορά που θα γίνεται Ολομέλεια.
Έχετε συνηθίσει ένα λαό να σάς βλέπει να λογομαχείτε (ο θεός να τον κάνει λόγο) όπως συνήθισε να βλέπει τις βόμβες να πέφτουν στην Σερβία και στο Ιράκ. Ωραία και μετά τι; Κερδίσατε ή χάσατε πόντους στις καθημερινές σφυγμομετρήσεις που επιβεβαιώνουν την ύπαρξή σας. Οι νεκροί και οι ακρωτηριασμένοι όμως στην αρένα της πραγματικής καθημερινότητας δεν σάς αφορούν. Μερίδα του λαού προσπαθεί να κερδίσει δευτερόλεπτα ζωής, ανάσα με ανάσα. Πολλοί από αυτούς ανήκουν και στα κόμματά σας και μπορεί να είστε η ελπίδα τους. Με ποιο δικαίωμα τους περιπαίζετε; Πρώτη φορά η ελπίδα αντί να ριζώσει στην ψυχή του καθένα και να γίνει λύση για το αύριο, ουρλιάζει σαν ηθοποιός της κακιάς ώρας σε κακοπαιγμένη τραγωδία πληρωμένη από το υπουργείο Πολιτισμού.
Τη μια έχετε κουβέντα για τα φάρμακα, την άλλη για τα ναυπηγεία, την επόμενη για το αν ηθικός είναι αυτός που δεν έχει ακόμα κυβερνήσει και ό,τι σκέφτονται τα καλοπληρωμένα από το εξωτερικό επιτελεία σας να τα φέρετε στο τραπέζι της Βουλής και να τα συζητήσετε. Τι να συζητήσεις μωρέ; Εδώ έξω στην πραγματική ζωή γίνεται το μακελειό και εσείς στα βελούδινα έδρανα παίρνετε ύφος Καίσαρα και κοιτάτε αν σάς τραβάει το καλό προφίλ η κάμερα. Έχετε τα μούτρα να μιλήσετε και περί ηθικής. Και οι μεν και οι δε. Εξουσία και σύσσωμη η αντιπολίτευση!
Αναφέρεστε όλοι σας χωρίς καμία εξαίρεση στον ελληνικό λαό όταν μιλάτε και χρησιμοποιείτε τρίτο ενικό πρόσωπο. Όχι πρώτο γιατί δεν είστε κομμάτι του ελληνικού λαού και το γνωρίζετε. Δεν έχετε σταθεί ούτε από περιέργεια σε καμία ουρά δημοσίου ταμείου, συσσιτίου, φαρμακείου, νοσοκομείου τράπεζας σαν απλός πολίτης. Να πάρετε μυρωδιά από πραγματική ζωή. Αν το κάνατε έστω και μία φορά και είχατε άντερα μέσα σας κάθε φορά που θα μιλούσε μέσα στην Βουλή συνάδελφός σας εν ονόματι του λαού θα του είχατε πετάξει όλο το έδρανο που καθόσαστε στο κεφάλι.
Τι φοβάστε και δεν το κάνετε; Μήπως καλέσει τους φρουρούς της Βουλής ο πρόεδρος του κοινοβουλίου και πετάξει έξω το μισό κοινοβούλιο; Γιατί τόσοι μάς κοροϊδεύετε ότι είστε με το μέρος του λαού και όχι με το Μνημόνιο. Ας σάς πετάξει. Εκμεταλλευόμενοι την τηλεοπτική δημοκρατία που γουστάρετε την άλλη μέρα θα πέσει η κυβέρνηση που δεν στηρίζετε. Αλλά εσείς την κυβέρνηση, τα μνημόνια, τα μέτρα, τους θανάτους συνανθρώπων σας τα στηρίζετε και με το παραπάνω. Γουστάρετε να δημιουργείτε σκάνδαλα γιατί καλύπτουν την οσμή του αγωνιώδους ιδρώτα επιβίωσης ενός λαού. Γουστάρετε να παίρνετε ύφος μεγάλου ρήτορα μετά από πολύχρονες πρόβες μπροστά στον καθρέπτη του σπιτιού σας, γιατί σας ενδιαφέρει η εικόνα σας και όχι η ουσία των λόγων σας. Μέγας δάσκαλος ο Γκέμπελς!
Κι ενώ εσείς θα κουβεντιάζετε και θα φωνάζετε και θα χειροκροτείτε την κάθε ηλίθια ατάκα του αρχηγού σας στην στημένη αντιπαράθεση μέσα στην Βουλή μη έχοντας την αγωνία αν το πετρέλαιο που ζεσταίνει τα κωλαράκια σας στο Παλάτι της Δημοκρατίας θα τελειώσει όσο εσείς θα τραβάτε την συζήτηση, τα παιδιά μας αύριο στην Μακεδονία δεν θα πάνε σχολείο λόγω έλλειψης θέρμανσης.
Ζήστε, λοιπόν, τον μύθο σας στην Ελλάδα όσο εμείς και τα παιδιά μας ζούμε θάνατο.-

χόρχε μπουκάι: γράμμα στην κόρη μου

Χόρχε Μπουκάι: Γράμμα στην κόρη μου
Να χαίρεσαι τον έρωτα~
Να έχεις εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου~
Να αντιμετωπίζεις τους φόβους σου~
Να ενθουσιάζεσαι με τη ζωή~
Να ζητάς βοήθεια όταν
τη χρειάζεσαι~
Να επιτρέπεις να σε παρηγορούν όταν πονάς~
Να παίρνεις τις δικές σου αποφάσεις~
Να υπερασπίζεσαι τις επιλογές σου~Να είσαι φίλη του εαυτού σου~
Να μη φοβάσαι μήπως γελοιοποιηθείς~
Να ξέρεις πως αξίζεις να σ’αγαπάνε~
Να μιλάς στους άλλους τρυφερά~
Να αγαπάς και να φροντίζεις το παιδάκι που έχεις μέσα σου~
Να μην εξαρτάσαι από την επιδοκιμασία των άλλων~
Να μην επωμίζεσαι τις ευθύνες όλων~
Να μην κυνηγάς το χειροκρότημα αλλά τη δική σου ικανοποίηση από το γεγονός
Να δίνεις γιατί θέλεις,ποτέ γιατί νομίζεις πως είναι υποχρέωσή σου~
Να δέχεσαι τους περιορισμούς και την αδυναμία σου χωρίς θυμό~
Να μην επιβάλλεις τα κριτήριά σου ούτε να επιτρέπεις να σου επιβάλλουν οι άλλοι τα δικά τους~
Να λες το ναι μονάχα όταν το θέλεις και να λες όχι χωρίς ενοχές~
Να ρισκάρεις περισσότερο~
Να δέχεσαι την αλλαγή και ν’ αναθεωρείς τις πεποιθήσεις σου~
Να προσπαθείς να γιατρέψεις τις παλιές και τις πρόσφατες πληγές σου~
Να φέρεσαι και να απαιτείς να σου φέρονται με σεβασμό~
Να σχεδιάζεις το μέλλον αλλά να ζεις το παρόν~
Να εμπιστεύεσαι τη διαίσθησή σου~
Να καλλιεργείς σχέσεις υγιείς όπου ο ένας στηρίζει τον άλλο~
Να κάνεις την κατανόηση και τη συγγνώμη προτεραιότητές σου~
Να δέχεσαι τον εαυτό σου όπως είναι~
Να μεγαλώνεις μαθαίνοντας από τις αποτυχίες σου~
Να επιτρέπεις στον εαυτό σου να λύνεται στα γέλια μες στο δρόμο χωρίς ιδιαίτερο λόγο.

Το πρόβλημα είναι η πολιτική υπακοή


To θέμα ήταν η Πολιτική Ανυπακοή ως λύση για έναν καλύτερο κόσμο

Ο Ματ Ντέιμον, διά βίου φίλος του ιστορικού, συγγραφέα και πολιτικού ακτιβιστή Χάουαρντ Ζιν, διάβασε αποσπάσματα από την ομιλία που είχε δώσει ο Ζιν το 1970, ως μέρος της συζήτησης για την πολιτική ανυπακοή στο Φεστιβάλ Ποίησης της Νεολαίας του Σικάγο.
Τα σημαντικά σημεία του κειμένου δείχνουν πως ο κόσμος ελάχιστα έχει αλλάξει προς το καλύτερο και οι βάσεις για τη χαρά και την ευημερία πρέπει να είναι κοινός σκοπός. Και όσο δε μπορούμε να δούμε αποστασιοποιημένα και συλλογικά την κοινωνία των ανθρώπων -και να δράσουμε, όχι με πολιτική υπακοή, αλλά με πολιτική ανυπακοή εκεί που χρειάζεται- τόσο αυτός ο κόσμος θα εξακολουθεί να πορεύεται σε δυσοίωνα μονοπάτια.
«ΞΕΚΙΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΔΟΓΥΡΙΣΜΕΝΟΣ, ότι τα πράγματα είναι όλα λάθος, ότι οι λάθος άνθρωποι βρίσκονται στη φυλακή και οι λάθος άνθρωποι είναι έξω από τη φυλακή, ότι οι λάθος άνθρωποι βρίσκονται στην εξουσία και οι λάθος άνθρωποι είναι από την εξουσία, ότι ο πλούτος κατανέμεται σε αυτήν τη χώρα και τον κόσμο με τέτοιον τρόπο, ώστε όχι μόνο να απαιτεί μικρή μεταρρύθμιση, αλλά να απαιτεί μια δραστική ανακατανομή του πλούτου.
ΞΕΚΙΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ πάρα πολλά γι’ αυτό, γιατί το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να σκεφτούμε την κατάσταση του κόσμου σήμερα και να συνειδητοποιήσουν ότι τα πράγματα είναι όλα ανάποδα
ΤΟ ΘΕΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΑΚΟΗ, αλλά η πολιτική ανυπακοή. Το πρόβλημα είναι ότι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν υπακούσει τις πολιτικές διαταγές των ηγετών τους και έχουν πάει στον πόλεμο. Και εκατομμύρια έχουν σκοτωθεί εξαιτίας αυτής της υπακοής. Το είδαμε και στη Ναζιστική Γερμανία. Οι άνθρωποι υπάκουαν αντί να αμφισβητήσουν. Το ίδιο και στη Ρωσία του Στάλιν. Ή στο Μεσαίωνα.
ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ. Τον κανόνα του νόμου. Ο κανόνας του νόμου έχει τακτοποιήσει και μεγιστοποιήσει την αδικία που υπήρχε πριν από αυτόν. Ο κανόνας του νόμου είναι η αγάπη των ηγετών και η επιδημία των ανθρώπων. Πρέπει να αρχίσουμε να το αναγνωρίζουμε αυτό και να υπερβούμε τα εθνικά όρια στον τρόπο που σκεφτόμαστε.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, ΥΠΟΘΕΤΩ, είναι να πάμε πίσω στην ουσία και το πνεύμα της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας. Αυτό το πνεύμα είναι η αντίσταση στις νόμιμες αρχές και στις δυνάμεις που πάνε κόντρα στην ελευθερία και στο δικαίωμα αναζήτησης ευτυχίας του ανθρώπου. Άρα έχουμε το δικαίωμα να καταργήσουμε αυτές τις μορφές διακυβέρνησης.

ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΘΕΣΠΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΥΡΗΞΗΣ, θα χρειαστεί να βγούμε από το νόμο. Να σταματήσουμε να υπακούμε στους νόμους που απαιτούν σκοτωμούς, που μοιράζουν άνισα τον πλούτο, που βάζουν ανθρώπους στη φυλακή για τεχνικά αδικήματα και αφήνουν έξω όσους έχουν κάνει τεράστια εγκλήματα. Η ελπίδα μου είναι ότι αυτό το πνεύμα θα λάβει χώρα όχι μόνο εδώ, αλλά και σε άλλες χώρες, διότι όλες το χρειάζονται. Χρειαζόμαστε μια Διακύρηξη της Ανεξαρτησίας για όλους τους ανθρώπους στον κόσμο που παλεύουν για το ίδιο πράγμα».
ΠΕΡΣΑ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ                                        πηγή